భీజక్షేత్ర ప్ర్రాధాన్యం

భీజం అంటే విత్తనం. క్షేత్రము అంటే భూమి. పురుషుణ్ణి విత్తనంతోను. స్త్రీని క్షేత్ర,ము గాను పోల్చారు. ప్రాచీనులు .భూమి , భూమిగా ఎంతకాలమైన ఉండగలదు. కాని, విత్తనం ఎంతోకాలము తనలో ఉన్న ఉత్పాదకశక్థితో (మొక్కగా పుట్టగల శక్తి కలిగి)ఉండలేదు.

ఎన్ని విధాలుగా మహా దుర్మార్గులెందరో భాధపెట్టినను , సహించే లక్షణము భూమిది. భరించలేని స్తితిలో భూదేవి శ్రీమహావిష్ణువు వద్దకు మొరపెట్టుకోటానికి వెళ్ళి మరికొంతకాలము ఆగాలని ఆయనంటే కూడా-ఆగేంతటి సహనశక్తి కలది.

ఇక ఎదురుతిరిగితే (భూకంపము) కొన్ని కోట్ల ప్రజలని క్షణాలలో ఎందుకు కాకూండా చేయగలదు. స్త్రీని భూమితో పోల్చడానికి కారణము ఆమె సహనశీలతా, నిస్సహాయ స్థితిలో ఆమె విజృంభింస్తుంది.

విత్తనాన్ని మొక్కగా మారుస్తుంది భూమి, తనలోని నీటిని అందించి పెద్దగా చేస్తుంది. వృక్షముగా మారుస్తుంది కూడా. ఇలా వృక్షానికి ఆధారమైనది భూమి. అందుకే తన నుండి పెరిగిన వృక్షానైనా, భూకంపం వచ్చినపుడు తనలో లయం చేసుకుంటుంది. భూమి.

ఆడదై పుట్టడం కంటే, అడవిలో మానై పుట్టడం మేలు అనే సామెత ఉంది. "ఆడది" అంటే ఆధార భూతురాలు. అన్నిటి భాద్యతనీ వహించేది అని అర్ధము.

మానుగా పుట్టడంఅంటే, ఆధారంగా భూమి ఉండగా, ఆ ఆధారాన్ని బట్టి పెరగడం ( ఆధేయవస్తువు) కదా!ఆదారంగా వుండటంకంటే ఆధారపడటం మేలని భావం. క్షేత్రమైన స్త్రీకి ప్రాదాన్యము కావున, విధురునికి తండ్రిని బట్టి ( వ్యాసుడు) బ్రాహ్మణ జన్మకాకపోయినది. అలాగే రావణునికి, తండ్రిదైన (పులస్య) బ్రాహ్మణ జన్మ కాక, తల్లి కైకసిని బట్ట్టి క్ష్తత్రీయత్వం వచ్చింది. ఇంతటి ప్రాధాన్యం స్త్రీకి వుందికావునే కన్యనివరించటానికి ఇన్ని ఆంక్షలు అన్నీ స్త్రీ కే పెట్టారు.

ఎంతో కష్టపడి, పొలాన్ని కొని, వర్షం వచ్చేవరకు ఎదురు చూచి వర్షం పడ్డాక భూమిని పదును ఛేసి, చివరికి వెర్రివిత్తనాన్నిఎవరూ ఎలా వేయరో, అలాగే భగవద్ ప్రసాదంగా కుతురుని కని, పెంచి పెద్దచేసి, వెర్రి నాగన్నకి అంటగట్టంకదా! అందుకని వరుని తరుపువారికి ఈ తంతు కన్యా-వరుణమైతే , వదువు తరుపు వారికి కన్యా+ఆవరణ మౌతుందిట.

ఇలా కన్యని వరించి చేసుకున్నాక, ముహుర్తాన్ని నిశ్చయం చేసుకుంటారు. ఇక్కడి నుండి "వివాహం" ప్రారంభమౌతుంది. దీనిలో ముఖ్యమైన ఘట్టాలూ, మంత్రాలూ, అర్ఢమూ,వివరించుకుంటూ వెళదాము మరి.